Neden hayatým boyunca kendimi anlatamadým Kelimenin bir ucundan tututuðm her an da Elimden koparýlýp alýndý hikayem Ýçimde gurun kýrýntýlarý serpilmiþti ayaklar altýna Aydýnlanmayan bir güneþ duvarýmda Hiç penceresi olmayan bir odanýn
Uykularýmda kuþtüðü yorganlarým olmadý Lapa lapa yaðan kar sardý ruhumu Yürekte ince ince nakýþlanmýþ sýzý Unutmuþ çoktan gülmeyi Hüzünle doðan gözlerim Hayata kuþ tüyü daha saçlara ak düþmeden Ruh can çekiþiyordu kýþ ayazýnda Ruhum köþede unutulmuþ bir çocuktu Seninle gözleri parladý Yüreðindeki kýrmýzý balonlarýnla hayat buldu Biliyordu ki her birinde senin aþkýn yazýyordu Sesinle hayat buluyordu yüreðimde papatyalar Seninle doluyordu bahar içime
Dalgalar bizim için öpüyordu sahili Güneþ bizi selamlamak için doðuyor Ve sen Sen uzatýyorsun ellerini ýssýzlýðýma Çekip alýyorsun karanlýðýmdan Aþkýnla dolu aydýnlýðýna Kulaðýma aþkýný fýsýldarken Siliyorsun ruhumu arýndýran yaþlarýmý Senile yelken açýyoruz aþk dolu yarýnlara ....
ÞÝÝRÝMÝN VÝDEOSUNU YAPAN SEVGÝLÝ DOSTUM EMÝNE USTA’A TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.