sen yokken tütüne olan saygým artýyor babama benziyorum gülüþüm daðýlýyor senin annemden daha güzel olduðun konusunda babamla papaz oluyorum. sen yokken aklýmý fahiþeler kuþatýyor sanýrým maðlup düþüyorum. sen beni unutmaya çalýþýrken ben kayboluyorum kendimden... bedenim kendi etini vaftiz için bir tanrý arýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fırat aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.