Yine düþtün aklýma bu akþam; Dayanýlmaz acýlara gark ettin yüreðimi. Oysa, ne güzel sürüp gidiyordu sensiz bu yaþam... Yalnýzdým, yapayalnýzdým belki sensiz; Mutluydum... Unuttuðumu sanmýþtým aklýma düþmeyeli beri. Ama sonunda bir noktada yaþam olmuyormuþ sensiz... Bir sigara tiryakisi gibi, Unuttuðunu sandýðýn anda yeniden baþlamak, Sanki aradaki zaman hiç yokmuþ gibi... Ah, ne olurdu sanki, Zaman tekrar geriye aksa. Mümkün olsaydý baþlamak yeniden; Ayni çocukça hatayý ne sen yapardýn, Ne de ben...
16.03.1980 Erman Ulusoy Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.