Duy Beni
Kadir Mevla’m aþkta yüzüm gülmüyor,
Figan feryat eder oldum duy beni,
Vefasýza ömür verdim bilmiyor,
Etme n’olur bir yâr için zay beni.
Bu sevdayý koyan sensin, serime,
Kan kusarým düçar oldum vereme,
Kavuþtur da beni nazlý yârime,
Kýrk satýrla kýyýk kýyýk kýy beni.
Ellerim koynumda mahzun kalýrsam,
Yine bu aþkta da hüsran olursam,
Bir gün olur bu sevdadan ölürsem,
O yarinen bir mezara koy beni.
KURTOÐLU’YUM aha geldim giderim,
Tükenirim sinem pay pay ederim,
O yar deðil ise bahtým kaderim,
Þu dünyada yaþamadým say beni,
Aþýk Rifat Kurtoðlu ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.