sükut-u hayal..

eskiden
dalýndan kopardýðýmýz
meyvelerin
tohumuyla
hayaller kurardýk
topraða atýp..

ya
toprak çok cömertti
ya tohum
uðramazdýk
hiç
sükut-u hayale..

birkaç bahar sonra
dal dal
çiçek
avuç avuç meyve..

emek
ýþýl ýþýldý
gözlerde...

yirmi gündür bekliyorum
üç beþ kabak çekirdeði
çimlensin diye...

deðiþmiþ
herþey..
toprak
tohum
ve
insan..

her adýmda
sükut-u hayale uðruyoruz
nedense..

04/04/2012
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: