Aðýtlar, Gözyaþlarý, Piþmanlýklar… Hep geleceðe tutunan gözler, Hep yalan söyleyen dudaklar Hep bir ses bekleyen kulaklar Bir ömür nasýlda bitiyor Nasýlda tarih oluyor umursamadýðýmýz duvarlar Nasýlda solup gidiyor deðer verdiðimiz çiçekler. Acýlar, Bitmeyen hayat yükü Sonu gelmeyen isteklerimiz Ve biz Sancýlar Zaman zaman çýldýrdýðýmýz anlar Bitmeyeceðini sandýðýmýz günler. Hiç durmadan gidiyoruz Gidiyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıpliman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.