ka
Başlangıç
Fýsýltýlar dolaþýyordu, anlamsýz kelimelerden dualar.
Yaþamadan ölü sayýlan insanlar,
Düþünmekten korkar olmuþlar.
Var olmaktan piþmanlýklar.
Sarmýþ tüm evreni sisli bir þeytan nefesi
Uyuþuklarýn, ve korkaklarýn yaþam cenneti
Suskun suskun bekliyordu yaþamaya and içmiþ bir çocuk
Bekliyordu kara mevsimlerin sonundaki tatlý baharý
Ve yaþamaya özlemler biliyordu yüreði
Ýzin vermiyordu ki oynamaya bir orta çað düzeni
Yarýnlardan korkar olmuþtu insanlar
Kaybetmenin aðýr bedenlini ödetiyordu, köleliðin çileleri
Bir çocuk özgürlüðün tadýný hissediyordu
her gün ciðerlerini gizli gizli bir nefesle dolduruyordu
yasak bir tadý alýyordu benliði
yerine getiriyordu var olmanýn gereðini
düþünüyordu korkaklarýn saldýðý esaret zincirlerinin sebebini
neden
neden çamurdu tüm gezegen
deðiþtirebilirdik her köþesini gezegenin yeniden
özlemlerle özgürlüðe geçen yýllar
asi bir çýban çýkarýyordu, günahlardan günaha sarýlan
yönetenlerin yaðlý bedenleri yayýlýp koltuklarýna umursamýyordu olanlarý
ama zaman
zaman acý bir gerçektir her þahý deviren
her noktasýnda yeniden bir rüzgar esiyor korkularla karanlýða dalan
bir rüzgar
fýrtýnaya dönüþen özgürlük tadý insaný esir alan,
þeytan gibi arkadaþ olan,
sonrasýnda insaný terk eden,
bir özgülük! Sarýyordu, ateþ gibi tüm evreni
Çamurlar arasýndan bir el gök yüzüne uzanýyor
Bataklýktan bir ölü diriliyor
Balçýkla sývanmýþ bir bedenin güneþ gibi parlayan uçlarý
Zincirlerini kýrmýþ bir savaþçýnýn elleri
Özgürlüðün ürperten sevdasýný sarmýþ kalbine
Elleri bir meþale olup aydýnlatýyor kirli denizi
Ve bir bir uyanýyor evrenin yaþayan ölüleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.