Hüzün yüklü düþ bulutlarýnýn ardýnda Kaf daðýnda masal kuþuydu Tedora. Niceydi gökyüzünde özlemleri, Anýlarla oradan oraya savrulan, Niceydi… küllerinden yeniden doðan. Ormanýnda gezinirken yüreðine, Çam yapraðýnýn iðnesi miydi batan? Sevgi sözleri kulaðýna fýsýldanýrken, Yürek týrmalanýþý mýydý yaþanan?
Hani doðar ya güneþ doðudan Ýþte Tedora.. Akþamý da karþýlarsýn batýdan. Ýskeleye kurulan masanýn Yaný baþýnda yudumlarsýn Özlemlerini kana, kana Uzaktan kýyýya yanaþan Bir sandalýn, Kürek çeken heyamolasýnda.
Duygu denizinde kayboluyor, Rotasýný bulamayan bir gemi. Kalpten kalbe bir yol uzanýyor, Denizinin sakinleþmesini beklerken, Derin bir nefesin ucunda, Gözlerinin içine güneþ doðuyor. Uçsuz bucaksýz ummanýnda Ve rüzgârý bol bir umuda, Yelken açýyor Tedora …
29.03.2012 Zümrüt Yeþiltaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
zyesiltas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.