Bir seni kurdum gönlüme, aðaçlar diktim ,kalbimden kopartýp çiçekler ektim Firdevs sanarsin sevdamý içinde mavi gökyüzünde uçan martýlar. parlýyan duru bir guneþ, ýsýtýr üþümüþlüðümü nefesinle Içinde sen olsun yeter bana, bir de ben.
Bir küçük ev olabilir mesela, senin ile olur bir saray, sahilin baþ ucunda, beklerim seni yedi renk yakamoz olursun, kalp atýþlarýmdan ne dert olur orda ne sýkýntý, çünkü orasý ikimizin cennet köþesi. ve bir sen birde ben.
Bu rüyaydý belki derin uykularda görülen gerçekleþmezdi hiç imkansýzdý. O sen’ler, ben’ler, garipti ama, beni buralara kadar getirdi.
Piþman mýyým diye sorarsan! Neden , neden olayým ? çünkü bunlar hepsi hayalden ibaretti, gerçek deðildi ki , biliyorum. Hayatýn çirkinliklerini görmektense hayalperest olmak güzeldi.. Kovar kalbim binlercesini senden baþkasýna yer vermez bir sen varsýn kovarsýn hep o beni zulüm etsen de o ben’e kapatsan da binlerce kapý hayalimdeki sen ,açar on bin kapý düþürsen de yere hep o sen , o ben’e, hayalimdeki sen, kaldýrýr yerden o beni.
Söyle þimdi o hayalindeki sen’e, her seferinde gelip yerden kaldýrmasýn o beni, maziye atmami istediðýn için o seni.
Þimdi söyle kim kaldýrýr yok eder o hayaldeki seni ve beni ?
Ne sen nede ben.
Ayþe Kavak Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE KAVAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.