Kısır Sancılar
Bugün yine senliðim üstümdeydi,
Onca kýrýlýp dökülenlerden arta kalan;
Her defasýnda tam yýrtacakken gülümsemene yenildiðim resmin vardý..
Ellerimin soðukluðunu nefesimle ýsýtmak zorundaydým ,
Durup geçmiþe dönmek istediðimde,
Geçmiþin sadece geçmediðini anlamak dýþýnda,
Hiç bir þeyin olmadýðýný fark etmek,
Sana dair söylediðim bütün sözlerin yalan olmasýna yetiyordu yine.
Bir sebep aramýyorduk seviþtiðimiz zamanlar da.
Suçluluðumuzun verdiði düþünceyle aðlamaya býrakýyordu,
Acýnýn yan etkisi.
Bilemezsiniz !
Bir çocuðun hayal ettiði oyuncaða sahip olamamasýný !
Söyleyemezsiniz !
Bir yüreðin içindeki pas tutan o acýlý sevgiyi..
Anlayamazsýnýz !
Susup duvarlarý dinlediðim zamanlarýn belkiler den oluþtuðunu
Bir delinin günlüðünü okumaya benzeyen bakýþlarýnda ki tedirginliði,
Ah !
Düþüp dizimi kanattýðým zamanlarýn,
Yüreðimden fitil fitil geldiði anlarda basýp gittiðini kabullenmeyi,
Bir çift gözün kahveye katýlýp içildiðinde,
Biliyordum hayatýn kahve tadýnda olmadýðýný..
Ve güldüðüm gece karanlýðýnda ki o sahte þehveti,
Rüyalarýn kabusa döndüðünde,
Annemin cimdik atýp beni uyandýrmasýyla son bulacak.
Benim sahipsiz,yalnýz hayallerim bulanýk suya karýþacak,
Ve öyle ki;
Çabalarým bir piçin babasýný sorma merakýndan ibaretti!
Acaba o da beni sevmiþ miydi ?
Elif YýLmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.