KES FERMANIMI,,

Düþmüþüm sevdanýn aþkýn narýna,
Yandýkça yanýyor bu garip gönlüm.
Bülbül oldum kondum bir gül dalýna,
Feryat figan öter bu garip gönlüm.

Ateþe sön dedim sönmüyor meret,
Nedir kor ateþte bu garip hiddet.!
Ne bu aþk gazabý bana muhannet,
Dayanmýyor artýk bu garip gönlüm.

Gül yüzlüm aklýmdan çýkmýyor bir an,
Hasreti baðrýmda tütüyor heran.
Onsuzmu geçecek ömürden kalan,
Zehr-i þerbet gibi içiyor gönlüm.

Ölene kadarmý bekleyeceðim,
Derdi dert yüküne ekleyeceðim.
Sevdana ihanet etmeyeceðim.
Ettiði yemini tutuyor gönlüm.

Son sözü alnýmýn yazýsý söyler,
Son cümle son dua adýný beller.
Sevdama þahittir gökte melekler,
Kimseye bir meyil vermiyor gönlüm.

TÝRYAKÝ rabbine saldý ahýný,
Boynunu uzattý geçir urganý.
Kýr þu kalemi de kes fermanýný,
Ölümü kurtuluþ biliyor gönlüm..!

03 Nisan 2012
02.19
ÝSTANBUL







Sosyal Medyada Paylaşın: