müstehzi bir tebessüme kondurdum son eyvallahý
duyamazdýn nasýlsa çapraz baðlarýmýn gýcýrtýlarýný
öyle ya, tokluktan sayýlsa da
yokluktandýr bazý bon/körlükler
kimileri suya atar, kimi martýlara safralarýný
aklým sýfýrlandý iþte susam halka
bir lahza bir ömür oluyor bu durumlarda
yerine baðlý gemilerde yolculuk misali
her þey dururken mýh gibi içinde
sen g i d i y o r m u þ s u n gibi sadece!
düþ müydün yoksa düþürmüþ müydüm
tam bilemiyorum
’’gitmek tüm kalanlarý yanýnda götürmekmiþ’’
ne berbat bir e z g i bu
içimdeki bu çekinceli tereddüt ezilmekten bence
ya sen neye yoruyorsun!
ölürsem içimde ukdedir ama
seni anlamakla çözmek arasýndaki düðümün esareti
ya çok sevdin beni
deþifresi gururunu ezerdi
ya nefretinden çok üzdüm seni
kýrâat vurgunu ve yüksek perde sevmiþtik belki de
fendimizi boðar derece bir perhizle
ve kendi lekelerimize bakmadan
birbirimizin kehânetini temizledik
gel buna da kimyanýn kuantumu diyelim mi
ayrýk harflerden düþerken ihmaller bir bir
bilemedik
ki; her ihtimalin kesiþtiði yer b i z dik!..
anlam kaybý, asýlsýz yaftalar, irade dýþý kýskançlýklar
zihinden sýyrýlýp aþk ininde uyuklamalar
hepsi birer semboldü aslýnda
nasýl hatýrlanýr deðil, nasýl unutulurdu
o boþ koyduðumuz bilmece!
o baþ koyduðumuz masal!..
yaðmur damlalarý bile birbirini tanýmazken
sevda ateþi olmasa, kaçýp kurtarmaz mýydý kendini
kaypak umudun o hiç tükenmeyen alevi!
her gidiþi tesadüflere basan, o dönüþ adresi
bir küs bir dargýn bir lakayt, bir laçka
hangi melek bilirdi, bunca günâhýn yerini
kendini kaybetmeyi nasýl açýklarsýn, aþktan baþka!..
demode unsurlarýn bilinçaltý yaptýrýmý
alýþkanlýk dumuru ya da
ayrýlýklar çekici ya þimdilerde
hani güz dönümü daha moda!
hatýrlasana
kuþandýðýmýz hatýrnaz buselerin foyasýyla
kaç mahali yakmýþtýk kýyasýya
ve bilirdik ellerimizin karasýndan
izsiz noktalar gibi
aydýnlýk kirlenirdi en çok karanlýktan!..*
ve niye hiç hatýrlamadýk
sev diyen de olmamýþtý git diyen de
hatýrýna sevmek bu kadar uzun olur muydu acaba
iki koca göz uðruna, sekiz koca yýl mesela!
susuzluktan sanýlýr karanfilin boyun eðiþi
suskunluktan büyük kuraklýk varmýþ gibi!
al kendinden þimdi beni
al götür tüm öykünür/n kalanlarýný da
kalsýn filan deme
vakîdir eþyanýn tabiatýyla
’ateþle barut durmaz yan yana’
unutma
yollarý korumak içindir bariyerler!
hem vardýðýn tüm mahâllerde
hep yarým kalan bâkiyeler rüyâlanýr ya!
TopraðýnSesi
( Deðerli kardeþim Funda SAÐLAM’a þiirime kattýðý nefes ve verdiði emek adýna teþekkürler bir kere daha)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi