taþ bir evin soðuk odalarýna pembe pencereler biçmek isterken, kývranmýþ bedenim boðuk hayallerin ortasýnda. bilmez, aymaz halimle, buruþmuþ bir titreklikle aciz kapý tokmaðýnda.
hamdým...
gergefinde dokunan hücrelerimin bir bir iðne batýþýnda çýðlýklar kulaðýmda deðil, patlarken kalbimin her atýþýnda, ruhum sýcak fýrýnlara bir çakýmlýk ateþ olmuþ.
piþtim...
ah acemi gönül sordun mu ? hangi dünyalýkta kavrulmuþ varlýðýn ? uðruna ölüpte aþk sandýðýn yeni doðuþunda sana el uzatmýþ mý ? çek... çek içine nefeslerce beni ! bedenimdeki nur gibi, kokumda deðiþti.
yandým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.