bozuk bir frenin ; ýlýkça akan kaný olmak isterken , soðuk bir jir’de buldum ayaklarýmý. oysa ; hevesle sarýlan aþkýn, heyecený yoktu ki dudaðýmda.
arapsaçý düðümlediðinde öfkeyi hôd-bin serzeniþler adýnla yankýlandýðýnda suskunluk dudaðýmýn kapýsýnda. donuyorken bedenim, cevapsýzým... bir de acý sözler bulunmasýn yutaðýmda !
yok onlar da yok yanýmda, yamacýmda ne bir köprü düþüyor, ne de suda yanan rus ateþim var. dirhem dirhem eksiliyor hislerim tutunuyor jir’in soðuk taþlarýna ! oysa ; izdüþümünü takip etmiþti gözlerim.
soyuyorlar sormaksýzýn damlalar teslimiyetinde, aleni olan nihâyetine duygularým. üþüyorken utanmýyor çýplaklýðým, sýradan olmasa da ölümü, jir kaplýyor zerrelerimi ! oysa bilmiyordum ! zorunluluk getirirken topraðýmý, yaþamadan öldüðümü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.