kuşku

Ben mutlu oldum yýllarca , seni bilemem ,
Böyle güzel yýllarý , kolay , kolay silemem .
Senin derdin benimdi , gözyaþý döktük ,
Sarýldý kollar hasretle , sýcacýk öptük .

Zaman oldu incittim , kâlbini kýrdým ,
Senin için muamma , çözülmez sýrdým .
Bilesin ki ömrümce sana baðlandým ,
Sende kuþku ve kuruntu , bense daðlandým .


Ýçime akýttým yýllarca , gizli yaþýmý ,
Göðsüne koysaydým bu dertli baþýmý,
Ýstedim seninle paylaþmak sýcak aþýmý .
Her zaman hayalimde yaþattým, can yoldaþýmý .

Þiir bile yazamadým , kuþku ve baskýdan ,
Çiçek dahi koklayamam , bahçemde ki saksýdan .
Kiþinin bilinmez hiç bir zaman , kiþilik yapýsý .
Hele , hele kapalýysa herkese , gönül kapýsý .


Yýllar yýlý silemedim , kâlbindeki kuþkuyu ,
Sadâkat vaadimi bozdun mu sandýn ?
Sen zorlama kendini , TANRI bilir suçluyu !
Günaha girdimse MAHÞERDE , bil ki ben yandým .

Neden , kuþku , kuruntu , bir kere de hayra yor !
Seni sevmek kolay sanma , bence bir hayli zor .!
Yüreðimi yakan ateþ artýk oldu þimdi kor ,
Duygularým ne âlemde , gel bir de bana sor




Sosyal Medyada Paylaşın: