BENİM DERDİM

Ayaz vurdu gönlüme hayallerim kavruldu
Beni bana küstüren kullardýr benim derdim
Dondu bütün umudum bir köþeye kývrýldý
Tuttuðumda kýrýlan dallardýr benim derdim

Boþa geçti günlerim hakkýný veremedim
Sevdalýyken gülenin sýrrýna eremedim
Düþ kurdum, rüya gördüm, hiç hayra yoramadým
Geceleri uðraþým fallardýr benim derdim

Yaþadýðým bir ömür dert çekmeye alýþtým
Duygularým bastýrdým, uyutmaya çalýþtým
Kötürüm umutlarla yarýnlarý bölüþtüm
Dünlerime gem vuran yýllardýr benim derdim

Karanlýk bir boþlukta çýrpýnýrken sözlerim
Tutamadým akýyor pýnar olmuþ gözlerim
Kavrulsa da sol yaným, ben yine sevda derim
Acizlikten titreyen ellerdir benim derdim

Dost edindim geceyi gücendim ben sabaha
Bakýþlarla gönlüme darbe vurun bir daha
Ýster yüzün derimi ister gerin çarmýha
Bir mecnuna yurt olan çöllerdir benim derdim

Bilseydim bu günleri ipe kendim çýkardým
Takardým gözlüðümü gülenlere bakardým
Türküyü söylemezdim hep aðýtlar yakardým
Geçmiþime uzanan dillerdir benim derdim

Yüreðimden yanarken eller bana gülüyor
Kimi bakýp acýrken, kimi mecnundur diyor
Dibi delik elekten gönlüm sevda eliyor
Karakýþta kar delen güllerdir benim derdim..... Þükrü TÜRKMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: