ANKA KUŞU!..
Vurduðun yüreðimden kalanlar elindeyken;
Ýflah olmaz bilirim deli-dumrul bu yara…
Hakikat yanaðýnda, yalanlar dilindeyken;
Gözyaþlarýn vedayý kalkýþýyor inkâra…
Þimdi keder yaðsa da o zeytin gözlerinden;
Islanmaya mecburum yüreðimde bu gamla;
Son kurþun bir hevesle kurtulsun sözlerinden;
Ya azad et sar beni ya da öldür idamla…
Sustur, eski þarkýlar hasreti anýyorsa;
Papatya falýna bak sevdiðime inanýp…
Aman boþver içimde birkaç dað yanýyorsa;
Ben baþkenti yakarým sadece sana kanýp;
Mutlu bitsin bu sahne ellerinde mor güller;
Batan güneþ misali kýzarsýn yanaklarým…
Sana yandýðým gibi güle yanar bülbüller;
Yangýn yerine dönsün öpersen dudaklarým…
Kanadý kýrýk serçe böyle bekler eþini;
Bu yüzden yalnýz kuþun uçmasý yasaklanýr…
Anka kuþu bu yüzden can bilir ateþini;
Unutma her ayrýlýk kirpiklerde saklanýr…
Ali ALTINLI – 31/03/2012
Saat: 20:41
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.