Sessizlik bozulur bir gül mü açar yüzümde Katmerleþen ölüm müdür gözbebeklerimde Baldýran zehri midir, dilimde büyüyen Samyeli midir yoksa ruhumu titreten. Perde kalkar, heyulalar mý gelir gözlerime Yoksa maverai bir bulut mu olur üzerimde Þad olup da gülmediðim küre-i arzda Mersiyeler mi duyarým ölüm anýmda.
Naçar kalýrým, insanýn dili tutulur Þakaklarým çöker, damaðým kurutulur Cennet köþkleri mi huriler midir gördüðüm Zebaniler midir yoksa gürültüsünü duyduðum. Parmaklarýmdan kan çekilir kurur damarlarým Bir ömür geçer gözlerimden, aðlarým Sürekli dönen bir çarktýr bu insan yiyen Giden gelmez gelen durmaz diyen.
Ruh çýkar kuru bir gövde, kadavradýr kalan Anladým ve öðrendim, ruhmuþ aslolan Saatin zembereði kýrýldý, hayalmiþ yaþanan Ben ölmedim, peki kimdir ortada yatan...
Ahmet Selim GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.