Her þey bisiklete binmeyi öðrenmekle baþladý. Ayaklar yerden kesildi ya, Kuþlar gibi özgürdük artýk. Ýki pedal darbesiyle kaçtýk çocukluktan. Hayallerimize fren yapmaya bile tahammülümüz olamamýþtý. Hýzlandýkça serinleten rüzgardý bizi ferahlatan
Büyüyüp afili gençler olacaktýk. Mahallenin camlarýna çarpmayacaktý futbol topumuz, Bahçelere dalmayacak, kýzlara iþ atacaktýk. Hayatýmýzýn geri kalaný hep yerden yüksek olacaktý.
Ahh! Ah o pedallar. O zamanda geri boþa dönüyordu, Þimdide… Boþa çevirme, Gelmez pedallara ilk yüklendiðin an…
KaKe 12.10.2010 15:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Kelam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.