sızı....

aniden midemin azýcýk yukarýsýda belirir yavaþca,ne olduðunu bilmediðim o þey.

sonra göðsüme doðru yavaþ yavaþ çýkar.

bir anda baþlar iþte,engel olamam;

tam kalbimin üzeri sýzýyla kaplanýr…

öyle...

sanki yumruk yemiþ gibi,

sanki bir zalim oraya taþ baðlamýþ gibi,

sanki kalbimi kaburgalarým deðilde;

kalbimi tel örgüler sarmýþ gibi….

sanki acýsýný gömmüþ,zorla gülümsemeye çalýþan bir

ananýn gözleri gibi,

süzülür sýzým gözümden ince ince…

yakamý bir araya getiremem ben artýk,

vurur ya her nefes alýþýmda bu sýzý göðsümün içindekini…

yaralarým kabuk baðlamaz,geçmez babamsýzlýðýn sýzýsý….




~~ özlemle ~~
Sosyal Medyada Paylaşın: