sensiz geçen 4yýl ve 1461 doðan güneþ... sensiz gülüþlerim ve sensizliðin ortasýnda boðazýma duruþlarýn... gelen geçen yaralanýþlarým,Rabbimin derman oluþlarý... evimiz,çatýmýz,demir parmaklýklarýmýz, bahçen,tamir malzemelerin,evdeki soba, kapýdaki ekmek verdiðin köpekler hepsi sensizliðe alýþtý belki de... ya biz? özledik,yandýk,aðladýk ama bütün dualarýmýzla hep seni andýk... elimiz,yüzümüz ak pak,yarasýz beresiz ama göðsümüzde hep o yumruyla, canýmýz acýya acýya yaþýyoruz... ve anýlarýnla,soyadýnla,senin ailen olmakla dimdik ayakta duruyoruz... geçen bu 1461 güne raðmen sana olan sevgisi azalmayan ailenin dualarýndasýn... BABACIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem(şiir böcüsü) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.