Herkesin Bir Hikâyesi
Kafkasya, Çeçen ili
Ýnancýn þimaldeki, Hakk’ý haykýran sesi
Annem bir elimden tutardý, babam birini
Bir ileri bir geri, oynatýrlardý beni
Ve duyduðum ilk þarkýydý, Þeyh -Þamil’in kývrak ritmi
Ve sonra gök gürültüsü
Ardýndan da duyuldu, topun, tüfeðin sesi
Sonra yollara düþtük, Kara Deniz geçildi
Anne idi yolcu eden, karþýlayan anneydi
Ve duyduðum ikinci þarký, Mehmet Akif- Ýstiklal Marþý
Kucakladýlar önce
Yolculukta yýrtýlan, gömleðimi soydular
Yeni pabuç aldýlar, karnýmý doyurdular
Sonra önlük ve çanta, okula yolladýlar
Ve duyduðum üçüncü þarký, Türk’üm, Doðruyum... diye baþlar
Ve sonra üniforma
Öyle ya ben artýk, zýpkýn gibi delikanlý
Temizliði orada gördüm nizamý, intizamý
Vatana yan bakanýn, canýna okumayý
Ve duyduðum dördüncü þarký, 10. Yýl- Cumhuriyet Marþý
Nihayet þafak bitti
Baþta kepin yerini, briyantinli saç aldý
Benim de gönlüm esti, benim de gönlüm yaðdý
Kerem deðildim lakin, yanmadýk yer kalmadý
Ve duyduðum beþinci þarký, Tatlýses’ den-Urfalý Kýzý
Vesselam, zaman bir su
Armudun sapý, üzümün çöpü, zaman geçecek
Ýki yaka, bir ara hikayesi, çek babam çek
Ve bir þarký var ki, o’ son demde gelecek
Çünkü onun adý Makber, yani her yer karanlýk
Yani, elveda dostlar, Allah’a ýsmarladýk, Allah’a ýsmarladýk
Metin Ceylan
"Bu þiir, son kýt’asý henüz yaþanmamýþ gerçek hayat öykümdür"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.