Dostlarým bir dakika; sesime kulak verin,
Kafiyesiz þiirler zamanda unutulur.
Poyrazcadýr esiþi, ahengi hýrçýn serin
Senelerin çarkýnda iþtah ile yutulur.
Burda yordam bellidir; adýna hece derler,
Hüner izden çýkmamak, zirveleri özlemek.
Duygu karar sözlere çileyi çeken erler,
Ýþi mangal baþýnda yürekleri közlemek.
Bazen kalem elinde gecede þafak söker,
Kurduðun tüm hayaller sabahla aydýnlanýr.
Yýkanýp yunan kalbe bazen de kasvet çöker,
Umut süren tomurcuk birden bire kapanýr.
Hisler böyle depreþir dizelere renk katar,
Altý artý beþ gibi dilimlere bölünür.
Bitkin düþen kafada kýzýp da þartel atar,
Öfke akla hükmeder hiciv olup solunur.
Hiciv ipte oynamak her adýma dikkat et,
Sonra nefsin aðýna kayýp teslim olursun.
Gurura pabuç koyma çekiver önüne set,
Sevgi yoður sayfanda, inan dostu bulursun.
Uzun lafýn kýsasý þiir halý dokumak,
Hayatýn hay-huyunu, kývýrtmadan yazmaktýr.
Bunca yýldýr gizlerin þifresini okumak,
Ýðneyle derin kuyu; sabýr çekip kazmaktýr.
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.