bilemedim
Bilemedim
Her güln yüzün ardýnda
siyah bir ateþ olduðunu
ve yaktýðýný gülerken bile
bilemedim
Umutlarýn daha umut etmeden yýkýldýðýný
Ve kalbin biri için çarpmadan kýrýldýðýný
anlayamadan dünyayý
Aslýnda dostlarýn düþman olduðunu
Sevdalarýn yalan olduðunu
Ve ümitsizliði ve çaresizliði
ben her güneþin batýþýnýn ardýndan günün yeniden
aðarmasýný düþledim
Karanlýk sokaklarda ne olduðunu bilmeden
Yada aydýnlýðý karanlýða çevirmeden inandým
Ýnanmak güvenmekti
Güvenmek kendini bir baþka inanca teslim etmekti
Ruhunla kalbinle herþeyinle
Bilemedim kimse bana ben gibi bakamazdý
Ýnancýma saygý duyamazdý
ben bile bile hata yaparým bazen
bile bile atarým kendimi karanlýða
hep aydýnlýk olmamlý dünya
insan karanlýðýda alýþmalý
alýþmalýki
ansýzýn düþünce korkmamalý
inanmalý güvenmeli yýkýlmalý
bilmeli herþeyin ne denli yalan ne ne denli sahte olduðunu
bilmeliki yok olmamalý
ama bir kere yapmalý ayný hatayý
böylece seçmeli yolunu
Ve gitmeli sonuna kadar hata yapmalý
gerçeði bulmalý mutlu olmalý
Þimdi biliyorum hayatý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.