ne büyük konuþtum yokluðunda adýna azap doluyor içime kandýrdýðýn günden bu yana göz yaþlarýmýn faydasý yok umut tohumlarýna niye tekrar tekrar dönüyorum bu çemberin etrafýnda
niye aþk dediler sevilenin yokluðuna sebebsiz deðil gelinþinle herþeyimin birer birer yok oluþu onsuz çýkamazmýyým bu yokuþu kaynadýkça kaynaþtýrýyor ona bu aþk kuyusu
bilinçsiz uykularýmý býraktým geride hasretimi büyütüyorum bilinçli uykularýmda baktýkça var olmayan güzelliðine uzaklaþýyorum gerçeklerden, el çekiyor herþeyim benden bilmiyorum ama büyük bir hasretle bekliyorum geleceðin günü o gün kurtulacaðým bu bedenden Sosyal Medyada Paylaşın:
psiko07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.