Bir kadýn sevdim…
Beni iyi tanýr, beni ben yapandýr…
Ne zaman belensem karanlýðýn pasýna,
Geceme ay ýþýðý, günüme güneþ olur, aydýnlatýr.
Yollara düþerim, gözleri bir sürahi su olur,
Geri döneyim diye ardýmdan yollarýma akýtýr.
Dinmez yüreðinin kederi bensiz bilirim…
Yataða düþerim, panzehir olur damarlarýma, iyileþirim.
Yüreðinden kopup akýversem hayatýn ýrmaðýna,
Tutunamam, sürüklenir dururum.
Yalnýzlýðýn kýyýsýna dalga köpüðü gibi vurur, kaybolurum.
Ne zaman kaybolsam kendimi onda bulurum.
Gözleri merhamet buðusunda suskun bir liman,
Sevgisi göbek baðýmdan yüreðime akan ezandýr.
Sevdiðim kadýn bana sevmeyi öðretip yüreðime yazandýr.
Bir kadýn sevdim doðduðum gün,
O benim þahitimdir, anamdýr…
ÝSMAÝL BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.