ATA'YA MEKTUP
Mahpushane damýnda, yaþamý anlýyoruz bugün
Mahpuslarý koymuþlar hücrelere, kimi yalnýz kimi düþüncelerle
Kimi yaptýklarýnýn cezasýný çekiyor, kimi daha yapamadýklarýna yanýyor
Çoðu piþman oluyor; ama mahpusluktan deðil
Mahpushaneye düþmesinin teslim sanýlmasýndan korkuyor Günler zor geçiyor mahpushanede
Kim aksini söylerse yalan söylüyor
Kim kabullenmiþ ki hasreti
Gereklidir; ama böyle senelerce çekilmez ki
Bu yangýn var ya bu yangýn
Korlarý gözlerimden nasýl akýyor
Aðlama sakýn, aðlama!
Mahpushaneye düþmesinin yenilgi sanýlmasýndan korkuyor "Mahpus" diyorlar bize
Yani, "kapatýlmýþ"
Sade dört duvara deðil, yalnýzlýða kapatýlmýþ
Kendine kalýyor insan, gerçekten kendine
Boðazýna kadar düþünceye batýyor, sanki deðer verilirmiþ gibi
Alýyor eline kalemi yazýyor, yazýyor, sanki buraya bundan düþmemiþ gibi
Yaz bugün, yazýyorum yine
Kalemimizden kan damlasýn ki,
Kan damlasýn ki...
Ah, olmuyor!
Mahpushaneye düþmesinin gösteriþ sanýlmasýndan korkuyor Mahpushane, diðer adýyla ýslahevi
Islah edilecekmiþ düþünceler, bu eller
Zannediyorlar ki, bir iki parmaklýk yetecek tutmaya
Zannediyorlar ki, aþmayacak düþünceler bu demirlerden ötesini
Sanki ölüm bedeni alýnca ruhu serbest býrakmayacak
Yaymayacak etrafa düþüncelerini
Sanki bu dört duvardaki ölüm getirmeyecek ona özgürlüðünü
Mahpushaneye düþmesinin tutsaklýk sanýlmasýndan korkuyor Zannediyorlar ki, ben bu parmaklýklarda mahpus
Hayýr, deðil!
Ben sana mahpus,
Ben düþünceye, Hakk’a mahpus,
Ben bu memlekete mahpus,
Aslýnda yaþýyoruz,
Memleketi çiziyorum bu duvarlara
Bak, þurasý Anadolu
Elinde bakraçla yoðurt taþýyan dedeyi tanýdýn mý
Ya þu örgülü saçlý kýzý
Ya þu kalabalýk aileyi, her biri ayný boy ama farklý yaþlardaki çocuklarý
Onlar memleketim, devrimlerin
Onlar, mahpushane penceresinden memleket manzaralarý
Seninle yaþýyoruz ya!
Mahpushaneye düþmesinin ölüm sanýlmasýndan korkuyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.