Sabah 6.45 ve hiç kimse bir Pazar günü ölmemeli
oneiras
Sabah 6.45 ve hiç kimse bir Pazar günü ölmemeli
6.45 te uyandý.
Bir zombi gibi doðruldu yataðýn içinden.
Öylece oturdu bir süre.
Kusacak mýsýn? diye sordum.
Hayýr, yatmadan önce kustum. dedi.
Bir þeye ihtiyacý olup olmadýðýný sordum.
Su istedi.
Mutfaða gittim ve bardaða doldurup getirdim.
Bir güzel içti.
Ardýndan
Ne giyicem? dedi.
Nereye gidiyorsun? dedim.
Eve gitmeliyim giyecek bir þeyim yok!
Kadýnlarýn sorunu bu diye düþündüm. Asla yeterli elbiseleri yok. Üstelik bunun için sabahýn köründe uyandýrýlýyorum.
Bir bardak su istedi. Tekrar doldurdum, verdim.
Bu arada uykum kaçtý. Perdeyi araladým ve sokaða baktým. Herkes uykudaydý. On milyon insanýn çalkalandýðý þehir süt liman. Ýnsaný delirten þeylerin baþýnda sessizliðin olduðuna inanmýþýmdýr.
Akþam evde kalmalýydým. Ne giyicem þimdi? dedi, ben bunlarý düþünürken.
Allahým dedim. Yine baþlýyoruz...
Saat 7.00 Ne için bu telaþ?! Nereye yetiþeceksin?!
Nereye olucak! iþe tabii!
Pazar günleri çalýþtýðýný bilmiyordum. Dedim.
Yüzüme baktý. kýsa bir sessizlikten sonra hangi günde olduðumuzu sordu.
Pazar! Dedim.
Tekrar sordu. Hangi gündeyiz?
Pazar!
Son bir kez daha sordu. Hangi gündeyiz?
Tamam dedim benden bu kadar. Deliliðe hiç bu kadar yaklaþmamýþtým.
Pazar günündeyiz. 15 Ocak Pazar. Sabah saat 07.00 dedim.
Yaaaaaaa… Niye baþtan söylemiyorsun?
Günlerden pazar olduðunu bilmediðini nasýl bilebilirim?
Nereye gidebilirim bu saatte?
Bilmiyorum, ben tuvalete gidip kusacaksýn sandým.
Belki gitmemi istiyordun? Beni evden göndermek için söylemedin. dedi.
Kadýnlar, kendinizi kötü hissetmeniz için her durumdan bir yol bulabilir miydi?
Sonra gülümsedi.
Gülümseyerek karþýlýk verdim.
Çok mutluyum. Ýçmek, bütün gün uyumak istiyorum. Dedi.
Dolaptan bira çýkardým ve içtik.
Olaðan bir sessizliði taþýyan hava vardý dýþarýda.
Ve sessizliði bozan sadece bizim kahkahalarýmýzdý.
Mutlu görünüyorduk birbirimize ve kendimize.
Tekrarý olmayan her an gibi deðerliydi o pazar sabahý.
Ve hiç kimse bir pazar günü ölmemeliydi!
Güneþ, bir kez daha doðuyordu.
Benim için,
sizin için,
anneniz için
kediniz için,
atlar için,
pazar günü için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.