BİR ZALİMİ SEVMİŞİM

Sen neyine güvenirsin, zalimin kýzý?
Sen altýn parasýnda, ben pul muyum?
Bir zaman sendin yüreðimin yanan közü,
Sen ilahesinde, ben garip kul muyum?

Huyun mu seni seven insanla alay etmek?
Ne zaman suç oldu, birini çok sevmek?
Var mý umut verip verip de çekip gitmek?
Sen yemyeþil vaha, ben kupkuru çöl müyüm?

Yüksekte uçan kuþ bile, alçakta yapar yuva.
Her zaman yaz olmaz, kýþa dönüverir hava.
Benim gibi sersem âþýklarý getirsen de tava.
Sen okyanussun da ben küçücük göl müyüm?

Bende sana ait bir beyin kaldý bir de yürek;
Al, götür göm; toprak at üstüne kürek kürek.
Nedir kendini yýldýzlardan da üstün görmek.
Sen ipek halýsýn da, ben yýrtýk çul muyum?

Þükür, erken gösterdin sen gerçek yüzünü.
Kendin söndürdün sen, yüreðimin közünü.
Bir defa dinlemedin þu Mehmet’in sözünü.
Sen göklerde duman, ben yerde kül müyüm?
__________MEHMET ASLAN__________
_______Sarayköy-27 Mart 2012________

Sosyal Medyada Paylaşın: