işçiyim

kor ateþte demiri döverim
bir iþçiyim,
yüzüm gözüm karadýr benim
bilmem konforlu yaþamlarý
eve akþam gün batýmýnda varýrým ancak
iþçiyim, ben çapa bilirim, týrmýk bilirim
demirde döverim acýlarýmý
kimseden çekineceðim yoktur
ellerim nasýr tutar her gün
yüzüm gözüm tozdur
giysilerim yamalý düþlerimi düþürürüm...
kavgam aþtýr benim, sevdam aþtýr...

demiri döverim her gün
küçük insanlar vardýr divanýmda
düþleri asi hepsinin
yüzleri yüzyýldan eski...
Sosyal Medyada Paylaşın: