Doðum; Yedi Kasým Bin Dokuz Yüz Yetmiþ Bir. Ölüm; Bedenen Yirmi Beþ Haziran Ýki Bin Beþ…
Karadeniz’in Doðusunda Rize’nin Komþusu Olan, Artvin ilinin Hopa Ýlçesinin Kuytu Bir Köþesindeki; Þair Ceketli Kocaman Yürekli Bir Adam; Kazým Koyuncu…
Mandolin ile baþlayan küçücük dünyanýn büyük kahramaný; Kazým Koyuncu Otuz Üç sene ile yaþama ders veren hayatýn kahramaný; Kazým Koyuncu
Ben bir müzisyenim demiþti, Bir müzisyen. Ayný zamanda da Karadenizliyim. En doðusundan Karadenizin,
Hiç baþýmýzdan eksik olmayan gökyüzüne, Günün karanlýk saatlerine, Ara sýra kopsada fýrtýnalara, Bir gün boðulacaðýmýz denizlere (Zuðaþi Bere (Denizin Çocuðu))
Bügün gene andýk seni Kazým, Memleketinde Kazým, Hopa’da Kazým, Bilmem;
Belki dünyanýn suçuydu, Belki halkýn suçuydu, Belki de benim suçumdu, Bir Çernobil icat ettik… Öldürdük seni.
Murat Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat.sahin08 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.