YALNIZLIK DUYGUSU
Akþamýn hüznüyle kalýnca baþ baþa,
Düþünürüm ki bir gün daha gitti ömürden;
Öyle veya böyle, nasýl yaþarsan yaþa.
Kül olup karýþýr topraða yanan kömürden.
Neden musallat oldu yalnýzlýk duygusu.
Eþimi kaybetmek bu, korkularýn korkusu!
Yüreðimi kemirir, bense insan kurusu,
Uzaklaþýp kaçýyor, gecelerin uykusu.
Yarým asýr, az deðil, uzun bir zaman.
Sevgiden öte, alýþtýk bu birlikte bir yaþam
Bilinmez ki yýllar mý, aylar mý, geriye kalan?
Bir elli yýl daha dilesem, olmaz mý ki yalan
Paylaþacak biri yoksa hem neþ’e hem de kederde,
Hele bir de düþer isen çaresiz bir derde.
Bir de ihtiyarlýk gelip çatmýþ ise serde,
Yalnýzlýk en büyük kâbusundur,her yerde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.