BİR TEK SES DUYUYORUM ŞİMDİ

Sana kýskanýlmýþ geceler vardý
þu kýymýklý gecelerin acýtýp uykularýn tutmadýðý,
Ýnanç vardý aþka dair
kalýn roman sayfasý arasý gizliden
Dipdiri capcanlý elinde aþkýn asasý yukarýya kaldýrdý
Sevincini taþýrken aþk asasýnda zafer dedi
vurup yere kaldýrdý



Sabahtý,hiç konuþmak istemediðim ne çok þeyler sancýlandý
Konuþmak istemiyor bir çocuk, mýzýk mýzýk mýzýklanýyordu
Buz gibiydi kollarým kýpýrdamayan sadece bakan bir heykel
Neler oluyordu?
o konuþuyordu ama
duymak istemeyen kadýn kulaklarýný týkýyordu




Daðlarda bir mahsunlaþmýþtý ki akþam güneþi kollarýnda,
Alacakaranlýk bastý zamanlarýmý ruhumdan
birþeyler koptuðunda,
Denize taþ atan çocuklarýn sevinci sektirmeleri sayýnca
Ah nasýlda gülerdim oysa
hep þakalar yapýp yanýnda


Bir tek ses duyuyorum þimdi
acý bir düdük tren sesi?
Bilemiyorum sanki içindeyim de gitme diye baðýrýyor biri,
Hýzla hareket ederken geride kalýp küçülüyor sanki,
Bir þeyler koparken içerimden
bakýþlarým nemli tuhaf sanki saçlarýnýn rengi kumral deðil de gri..













Sosyal Medyada Paylaşın: