HEP SENİN YÜZÜNDEN İŞTE

senin yüzünden

bedenim sefil her zaman korkaðýn teki
zihnim lekeli arýndýrmýyor dualar seli
ayaklarým iki kol arasýnda baþým kalkmak istemiyor aydýnlýða
ruhumu kurþunluyor savaþ kasýrgalarýnýn dinmek bilmeyen sesleri



senin yüzünden

hastalýklý bir vücut kimliksiz artýk þu beden
iltahaplý yaralar ah o acýlarýn olsaydý keþke morfini
istenilen bu.Yaþayan bir ölü kör bir inanç sistemi
sinsi gülüþler çiziliyor ölüyor resimlerin içinde biri


senin yüzünden

þu cehennemler, savaþlarý anlatýyorsun ah o çocuklar yakýyor içimi
ruhuma gözdaðý veren o sesin kulaklarýmda þimdi
kapana kýsýldý zavallý gülmelerim zar zor çýkýyordu zaten ,onlarda gizli
Ýmkansýz dediklerim aþaðýya çekiyor alýp karanlýða þimdi


senin yüzünden
midemde hala açlýktan guruldayan kelimeler
sevmiyor öpüþler hepsi sahte ambalajlarý eski mi eski
Güç hani? ya gündüz ýþýklar?ya gecelerde beliren ay? aþk þiirleri okuyanlarýn elleri?
Aþaðý aþaðý aþaðý sürükleniyorum sanki



senin yüzünden
yalanlar yoðuruyor teknede parmaklarým
ne haddime ama bir heykeltýraþ edasý yüzüm þýmartýlmýþ bir aptalýn ruhunu çizeceðim az sonra
gördün mü bak muhteþem biraz sonra dikilecek kýsýr döngü sokaðýna
seyredeni çok diye,sevinecek sanma
sadece kýsacýk bir hayattý þu kör rengi çamurlarýnda


Sosyal Medyada Paylaşın: