Kırlangıç Rüzgarları

Tatlý bir sýzýydý düþen yüreðime
mum ýþýðýnda, parlayan gözlerinden.
Gecenin ayazýnda güneþimdin yüreðimde yanan.
Ne oldu, bittimi bahar?..
Donuk donuk gözlerin, neden!..
Üþüyor sensiz ellerim,
Saçlarýný sevmeden.


Yoksun artýk…
Sarkacýnda saatin, infazýnda tüm zaman.
Ferman okur gecelerde yarasalar.
Yüreðimin daðlarýnda kapkara bir duman ,
Fýrtýnalarý sele salar...


Öksüz býraktýn sevdamý sensiz yüreðimde.
Zemheri gecelerde tutsak þimdi anýlar.
Bir bir boþalan kadehlerimin dibinde çaresiz,
Dakika dakika boðulurlar…



Kýrlangýç rüzgarlarýnda kýrýldý kanatlarým.
Gelemem artýk sevdiðim…
Görmez oldu dünyayý,
Sensiz solan gözlerim.

Çýrpýndýkça hasret dolar hep içime.
Kýrýk kanatlarýma yüklediðim sevdamla,
ezilir sana çarpan zavallý kalbim.
Acý çeker ,
Mecnun misali tüm hücrelerim…

Yakýlasý resimlerin durur önümde.
Kýrýk vazomda; kurumuþ, boynu bükük bir gül,
Rengi solmuþ , çatlamýþ ten gibi…
Her tuttuðumda batar dikenleri,
Kanatýr yaramý, sen gibi…

Bir kibritlik deðerinde sigaram gibi,
Çekip içime!.. salarým dumanýný sen diye.
Her nefeste duman duman, dolarsýn yine içime.

Bahar geldi sevdiðim, içimde halâ kara kýþ.
Ilgýt ýlgýt eser yüreðimde yalnýzlýk.
Nefes nefes,
sen kokar açan çiçekler dalýnda.
Seni söyler þarkýlar,
sana uçar kelebekler, sana uçar martýlar.
Denizler sana susar, sana susar dalgalar.

Erdinç SERT

Sosyal Medyada Paylaşın: