Umut Işığı

Hiç tanýmadýklarým sevdi beni

Tanýyanlar nefret etti

Geceyi bekler oldum düþünmemek için

Gündüzler karanlýk oldu

Yalnýzlýk çaný uðuldarken kulaklarýmda

Dost uzaklardan ’burdayým’ dedi

Geceyi aydýnlatan yýldýzlar

Gündüzlerimi süslemeye baþladý o vakit


08/11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın: