ve topraða dökülen yaralarýndan tanýr buz aðýzlý serçeleri
taþa yazdý yüz yýllar evveli deðirmenlerde akmaktadýr ölüm omuzlarýnda ikiyüzkýrkiki peygamber suyun duâsýna dururlar döne döne
kuþlarýn kýyâmet diye korktuðu yerde aðladý çocuklar küskün
.II.
her dâim aðlayan sözleri vardýr kutsal kitaplarýn merve ile safâ arasýnda koca dünyâ kaç kuþ gömdünüz ay yarýlýrken o ân’da
unut dediydi ateþi söndüren topraðý ölüm kadar seven her defâsýnda yeniden-yenilmeden hira’da uyandý ol geçen zaman ibrahim’in yemini yakup’un sabrý ve Muhammed’in duâsý
kefensiz yüzümüze dokundu önce külü yýkan bulutlar göç edince ipeðin sanrýsýný çaðýrdý sessizce
akasyaya ve yapraða peygamber çiçeðine is öldüren onca seneye yaktým bendleri
.III.
kum nasýl dolar ciðerlerinize ölürken tanrýlar ve tanrýçalar ishak’ýn gazel gecelerinde
kadîm aldanýþlar sûretinde belki kalbim kuþlarýn tek mezarý ve kâlblerinin evi
görenler þiir bilir ilyas’ýn nehrini
.IV.
tanrýlarýn gözyaþýdýr dünya vebâli boynunuza.
su yolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.