kum saati

toprak altýnda kalmýþ yazýtlar bile gün olur ortaya çýkar
sümer altýna atýlmýþ belgeler gün yüzüne
kalp altýna atýlmýþ aþklar bile,
bir bakýþta alev olur ,kazar topraðý,parlatýr kalp tabaðýný yine
bir bebek konuþmasý gibi,derdini ancak aðlayarak anlatmasý gibi
bir faili meçhullerin kapanan dosyalarý,birde bu yazdýklarým þimdi
polisin hýrsýzla,politikacýnýn gavurla anlaþýp toprak satmasý gibi
bu yazdýklarým okunmayacak ,belgelenmeyecek ki
denize býrakýlan içinde aþk mektubu olan þiþenin ,kayaya çarpýp kýrýlmasý gibi
yazdýklarýmýn mürekkebi öyle karýþacak dökülecek denize geri
topraðýn topraðý geri çaðýrdýðý gibi
çoktan unutulmuþ hayatlar gibi ,geçmiþ olacak ziyaret tarihi

diyorumki yalnýzlýðým ne olcak senin bu halin?
bak kimse gelmiyor seni ziyarete
o da diyorki hallerden hal seç
sonra gül geç haline…
o ebedi ikametgahýn bulacak seni er geç
iþte o zaman bekle
vurduðunda vakit
hatýrlý misafirlerin gelecek ahþap evinde,saðlý sollu ziyaretine
sorgu sual ,koyu bir muhabbete giriþecekler seninle...

iki kiþi arasýnda bir mahkeme kurulacak tahta kulübende,
karþýnda gözleri baðlý aþk ,adalet kalbin temelidir dese
zaman ,tutkulu,,keskin bakýþlý ,ipekten cübbesiyle
jüri baþkaný da sen sevgili önlerinde
soru da þu, seni sevdiklerini ispatlamak konusu
sevgi kantarý var ellerinde çok hassas mizan tezahürü...
desem seni sevip sevmediðimi sorman asýl sorudur
kütüphanede kitap olup olmadýðýný sormaya benzer saflýkta,söyle orada kim konuþur?
ve desemki cevabý sana eski tozlu kitaplar veriyor bak raflarda,
bilim kitaplarýnýn þüphe götürmez doðruluðunda ,teoremlerde ispatlý bir þekilde,bak dinle
þairlerin aþk þiirleriyle ,yazarlarýn uzun aþk romanlarý dilinde
ama genede ne kadar uzun olsada ,hiç sýkýlmayacaðýn,soluksuz okuyacaðýn sadelikte
asýl soru da þudur
ama genede sen bu kitaplarý okurmusun?
yok hayýr genede sen bildiðini okursun
bir masal kitabý bulur ,harikalar dünyanda,
ben aslýnda bir prensim diyen bir hayvana tutulursun,
kurbaða prens olur ,sende prenses olursun...

derken pýr pýr bir güvercin konuyor ellerime
yok yalnýzlýktan deðil, susuzluktan da deðil,korkudan durmuyor yerinde
hani derler ya yürek aðýzda
ya seninle konuþamazsa,ya yetmezse uzun yolculuklara nefesi
çaðrýlýyor elçiler, koruma muhafýzlarýyla

sonra hýzla bir mektup yazýlýp,hemen mühürlenip uðurlanýyor
günlerin þafaðý dikilir gecede,gecenin zifri karýþýn güneþin lekesine
derken günler sonra ,ümitle beklenen ferman,senin krallýðýndan dönüyor vatana
ama bir aksilik var bu durumda
gelen elçi deðil at üstünde,sürükleniyor üzengisinde
güvercinin ayaðý kýrýlmýþ,elçilerin kalbi ise sandýk içinde,
hani zeval olmazdý elçiye?



aðzýnla kuþ tutsan,
yüreðin aðzýna gelse ,
kuþu koynunda tutup ,kursaðýndan öpüp öyle yollasan
gene o güvercinin ayaðýndaki mesaj ayaða düþer
gitmez adresine
sen bakma yürek sahibine gider, su yol olur,yerine akar diyene
namludan çýkan merminin hedefine gittiði yere
kiminde çelik yelek,kiminde su tabancasý
þimdi tüm aþklar havalý, kuru sýký...

benimkisi ise göz yaþartýcý bomba
ben böyle aþkýn ýzdýrabý eylemlerinde
tek derdi vatanýný sevmek ,tek iþi okumak olan öðrencilere sýkýlan
her seferinde biber gazýndan aðlayan gene kendisi olan...

bir lahza hakký var didede
sor bak ölüm döþeðinde gidenlere
kimler dönmüþ irisin etrafýnda
sor göçerken kim kalmýþ halbuki ortasýnda ...
ne kalmýþ kalp eleðinden geriye?
bakma süzülen kum saatine
güzel bir kadýnýn uzun boynundan ,ince belinden aþaðý ,kalbinden akan altýn saçlý tanelere...
kýrýlýnca kum saati
ne kalacak geriye?

yalnýzlýk öyle güzel bir hoca ki
ne sýnýfa gerek var ne tebeþire
uzanýrsýn teneþire
diplomasý da kendi gül bahçende
kalp deðil artýk aþýk atar ,iflah olmaz
onlarda zar þaþar ,kazanan bulunmaz...

sözhane bu
bütün özlü sözleri bir kenara at,binen bulunmaz
en güzel söz sevdiðine söylediðindir
en anlamsýzý en etkisizi ise sevmeyene
istediði kadar deniz olsun genede vurur balýk sahile,yiyen bulunmaz
çirkin söz yoktur ,güzelide
mesele sözü kime söylediðinde
neresi ile dinliyor,güzel olan kafasýmý?
kabarttýðý kulakmý ,yoksa kalpmi onun taþtýðý?

meyhane
en güzel söz sevildiðine söylediðindir
müziksiz yapma hamallýk eyleme boþa
tutmaz ritmi
darphane
en güzeli paranýn kalpte basýlmasý gibi
sen kalpten söyledikçe ,o isteyecektir baþkasýný ,
cebe girdikçe,kalp deðil,cüzdandýr onun taþýdýðý

yalnýzlýðýnda iþlediðin nakýþ ördüðün hýrka sevgiline
dövdüðün demir, çýkardýðýn altýn
en güzel söz ona söylediðin sözdür
söz çýkmasa, yüzünü kafiye yapar en güzel þiire
en güzel manzara sevgilinin sana baktýðý gözleridir,masal gibi dalar ,
dudaklarýn sanki çit ,açýlýr kitapta gül bahçesine



gün batýyordu inceden,
bir sancý gibi
þafak söküyordu fark ettirmeden
kabuðundan incinin görünmesi gibi
kaptýrdýn bir kere kendini istirdyeye
halbuki daha kabuk baðlamayý becerememiþ yarada dikiþlerin açýlmasý gibi
öyle vedalaþmak zor mudur sevgilinin sýcacýk ellerinde?
ellerin paslýysa
ýlýk akan kanýn
hep onunla konuþmak isterken dilin damaðýn
o çoktan ayrýlmýþsa
sen gene de onunla konuþuyorsan
havadan nem kapar gibi
ondan söz koparýrken
kurumuþsa boðazlarýn
ama sonunda ona ne desen monolog oluyorsa
hep onun yanýnda kalmak isterken
halbuki vedalaþýyorsan git gide
ve o bunu bilmiyorsa
bilse de umurunda olmayacaðýný sen biliyorsan
þimdi söyle vedalaþmak zormudur?
birde böylesi veda etmeyi dene
birde böyle ellerini kýrar gibi býrakmayý dene

gün batar
hani dersin ya hasta olduðunda içime iðneler batýyor diye
sonra dalarsýn uykuya
bir kapý açýlýr
dersinki ne güzel bir rüya
hep onunla kalsam
uyanmasam
ama þafak söker
henüz iyileþmemiþ bir yaranýn tekrar dikiþlerinin sökülmesi gibi
öyle açýlýr gün
sararsýn onu þarký gibi baþa…

dedimki rüyamdasýn
dediki sen benim için gerçek deðil,yalan bile olamazsýn
dedimki ettiðim söz dilimden deðil ,kalbimden esre deðil ,bileðimden damlar
dediki banane bendenmi akar
dedimki rengim güneþten kýrýlmaz,sendendir tayfým
dediki sen benim için ayna deðil,gölgem bile olamazsýn...
dedimki kaza kadere inanýrým
kaderim deðilsen kazam olarak kalýrsýn…
nasip der ,kýsmet der ,eyvallahýmsýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: