Rüzgar getirdi gül kokunu, Uzak illerden selamýnla birlikte, Ciðerlerime çektim derin derin, Özlemin dile geldi ansýzýn, Bir hoþ oldum, Yokluðunda yoksul olduðumu düþündüm o an, Gönül zenginliðimin sensiz para etmediðini, Þimdi anladým.
Her bir nefeste,her bir zerrede, Sen, damarlarýmda dolaþan kanda, Her bir atomun, Hasret yüklü nötron ve protonlarýnda, Bendeki canda yaþýyorsun...
Her gece gördüðüm rüyalarýmda, Karabasanlar basýyor beni, Akyuvarlarým, sensizliðin derin acýsý içinde, Benliðimle savaþ veriyor, Sen ne kadar su misali saf ve temizsen, Ben de o kadar kirlenmiþ bir adamým...
Ana olduðun aklýma yeni geldi sanki, Anam geldi gözümün önüne, Kadýnlarýn kutsal olduðunu düþündüm, Seni kimselerle paylaþmak istemeðimden olsa gerek, Sana bakan her bir gözü kör edesim geliyor...
Sana yalnýz ben bakmalýyým, Ben dokunmalýyým, Sýrrýmý bilmeni istemediðimden olsa gerek, Seni senden bile kýskanasým geliyor, Ruhum can çekiþiyor, Yüreðim acýyor...
Vecdi Murat Soydan (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 29/07/2005, Mihalýççýk, Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.