şahit

ey ahali dedi
ve oturdu karanlýklar arkasýna
kanlý nehirlerden gözyaþý akýyordu
öksüz kalan annelerin hayalleri yüzüyordu
kýyýdan bakanlarýn þaþkýn
ayný zamanda kayýtsýz
ve de hayasýz duruþlarý þahitti olanlara
olamayanlara
yüzen bir bebeðin sütsüz diþleriydi
göremeyenler
inci sanýyordu

17 Ekim 2007 09:28
Sosyal Medyada Paylaşın: