EVLAT GEREK
EVLAT GEREK
Hayat çizgisi hep ayný doðruda,
Hayat çizgisini iyi bilmek gerek.
Kusur yoksa aile efradýnda,
O haneye de vefakâr evlat gerek.
Doðmasýyla dünya aydýnlýk olur,
Evlat; anne ve babanýn nurudur,
Onunla yeni bir dünya kurulur,
Yola gelmez evlada dayanmaz yürek...
Yaþamanýn hayat damarý denmiþ,
Hayýrsýz evlat; bunu hep kesermiþ,
Evlat; en zor imtihandan biriymiþ,
Musa’ya komþu olacak evlat gerek...
Evlat; “Evvela at” dedirtmesin,
Anne-babayý asla üzmesin,
Atasýnýn kýymetini bilsin,
Yola gelmez evlada dayanmaz yürek.
Bugünün evladý yarýn ata,
Ne yüklenmiþse o gelir atla,
Devran dönüverir baka baka,
Ata yiyemezmiþ, oðul yermiþ börek...
Akleden oðul; utanýp üzmez,
Ataya, “Moruk, Peder” denilmez,
Hayýrsýzlýk, asla soydan gelmez,
Sonradan olduðunu da bilmek gerek...
Hane olanda evlat deðiþmiþ,
Suçlu; eloðlu, elkýzý denmiþ,
Allah; evlatlara, evlat vermiþ,
Hakk’tan bilip saygýyý yürümek gerek...
Atasýna “Öf” diyen yanacak,
Ahirde bu hesap sorulacak,
Ata üzme, hesap zor olacak,
Has kul olup daima düþünmek gerek...
Babam; üzmemiþtir babasýný,
Bende bulmadým üzme hakkýný,
Vermezse evladým bir salkýmý,
Geçmiþime deðil, bana sövmek gerek...
Evladý zorlama zamanýna,
Býrak uyumlu olsun zamana,
Sen öðret, hor bakmasýn imana,
Dini bilgileri de tam vermek gerek...
Senin bakýþýn ona ters gelir,
Israrýn ile sinir gerilir,
Ýki sinirden bir post delinir,
Hoþgörü ile bakmayý bilmek gerek...
O, topluma zararlý olmasýn,
Kýlýðý ile raydan çýkmasýn,
Zamane dedik, aman azmasýn,
Edep dâhilinde yürümesi gerek...
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.