YİTİK

kara kuzgunlar uçuyor tepemde
kaç kez öldüm kaç kez
dirildim nârýn dilinde

dönüyorum hiç yürünmemiþ yollardan
gözlerim saðanak yaðmur
bulutlar indirsin beni yeryüzüne

kaný çekilmiþ yapraðýn
avuçlarýmda gecenin nefesi
ölü dudaklarýyla öpüyor annem yüzümü
nasýl sýcacýk anlamadým
kaybetmiþlerin sesiyle çaðýrýn beni

sebep sensin ey
sonuç ben miyim
hani nerde kaldý
çocuk gülüþlerim

gül dalýnda mühürlü su
tenimde açmayan çiçek
uyu uyu
piþmanlýðým benim

Dursun Nadir
Afrodisyas Sanat/Sayý:32 -2012
Sosyal Medyada Paylaşın: