İÇİMDEKİ ÇOCUK

ÝÇÝMDEKÝ ÇOCUK…

Umutsuz gecelerde hýçkýran hayallerim,
Bu gece yine aðladý karanlýða…
Ýçimi acýttý yýlgýnlýðýn yamacýna saklanmýþ düþlerim.
Tenimde gülümseyen gözyaþýnýn lekesi, gözlerimde kýzýl heyecan.
Aynalar küfreder gibi bakarken yüzüme,
Dudaklarýmda, bahardan kalma bayat bir ýslýk.

Unutmuþum diyerek baþlýyorken yaþamaya
Ýçimdeki çocuk uyandý birden…
Öksüz çýðlýklarýma çocuksu sevinçler katýp,
Koþarak gittim odasýna...
Yorgun akþamlarýn, ürperen rengi gibiydi gözleri..
Biraz þaþkýn…. Biraz ürkek…

Sol yanýmý acýtanlara kelepçe vurup,
Kýrýlgan þarkýlar söyledim ninni diye…
Dinlemedi… Avutamadým… Derdine derman katamadým…

Luna park diye tutturdu hafiften….
“Çarpýþan oto” dedi sessizce..
Baðýrmak istiyordu belli ki…
Çýðlýk atmak… Çarpýþmak istiyordu herkesle…
O, en büyüktü…
Kim bilir…. Belki de… Sadece kendisiyleydi savaþý…

Elma þekeri diyordu…
Gözleri, kýrmýzý renkli pamuk helva yiyordu…

Hasretle bakýþýp, umutla gülüþtüm çocukla…
Yalnýzlýðýn sesinden bir resim yapýp,sustum güneþ uyanmasýn diye…
Sýrlarýmý bölüþtüm..

Olmaz dedim!
Bunlarý yaþamak için lunaparka gitmeye gerek yok.
Dýþarýsý panayýr yeri....Ortalýk lunapark misali....
Þimdi geç oldu… Uyu….
Yarýn çýkarýz, gezeriz lunaparký.....Panayýrý.....
Hatta, elma þekeri bile yeriz!
Atlý karýncalara biner, korku tünelinden geçeriz,
Nara atarýz zamansýz mekanlara, yörüngesi kaymýþ yýldýzlara…,
Ýþte yiðitlik bu deriz… Kahramanca…

Ýnanmasa da, “Tamam!” dedi....
Gözlerini yumdu hafifçe…. Sabahýn erken olmasý tek dileðiydi …..

Sevgiyle öptüm.... Üþümesin diye,üstüne hayallerimi örttüm....
Öyle güzel uyudu ki... Yüzünde melek gülümsemesi....
Týpký… Çocukluðumdaki gibi....Ben gibi....Biz gibi....

Bilmiyordu ki,zaman, ümidi olmayan yarýnlara gebe,
Sevda içimde köz gibi…

Ve
Iþýðý kapatmadým......
Karanlýkta kalmasýn....Hep aydýnlýk yaþasýn, diye....
Bir türkü tutturdum dilime:
“Gel diyorsun güzelim, gülmedin ki geleyim…
Gönül verme ellere, kadrini ben bileyim,..”...

Þükrü TÜRKMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: