EY TÜRKİYE'M EY VATANIM
Ey Türkiye’m! Ey öz vataným!
Atamýn, babamýn sýðýndýðý son yurdum.
Taþýna, topraðýna þehit olduðum,
Yaþamak için havasýný soluduðum,
Caným vataným, cennet yurdum.
Kuzeyden esen karayelim,
Çýlgýn aþýk gibi sahilleri döven Karadeniz’im!
Martýlar uçuþur boðazýn köpüklü sularýnda,
Aþklar, sevdalar yaþanýr Yeditepe’de, Aþiyan’da,
Her köþen tarih kokar, özlem kokar benim öz yurdum.
Ýstanbul surlarýnda ecdadýnýn ruhu ,
Elinde kýlýcýyla, kalkanýyla dolaþýr,
Ege’nin sularý Çanakkale’de Marmara’yla buluþur,
Þarkýlar söyler kýyýya vuran çýlgýn dalgalar,
Karadeniz’de yeþilin üstüne,
Bardaktan boþanýrcasýna yaðar yaðmur.
Daðlardan aþaðý hýrçýn dereler akar,
Doðanýn elinde sürüklenir toprak,
Çamurdan seller dökülür Karadeniz’e,
Geride gözyaþý, yýkýlmýþ,koparýlmýþ yürekler kalýr,
Daha da lacivertleþir mavi deniz Akdeniz’de,
Görkemli yalnýzlýðýyla Toros daðlarý,
Sessizce bakar gökyüzüne,
Simsiyah yakar güneþ sýcaðý.
Amanos Daðlarý meydan okur esen lodosa,
Aðrý Daðý karlý baþýyla serinletir güneþi,
Öyle bir yurtsun ki Türkiye’m!
Bir baba gibi sakin, bir anne kadar þefkatli,
Bir gelin kadar narin.
Al bayraðýn kýrmýzýsý, tan kýzýllýðý gibi koyu,
Korkusuzca salýnýr gökyüzünde,
Ayla yýldýz beyaz gelinlik giyer gün ýþýðýndan,
Güneþin gölgesi üstüne düþer,
Ey Türkiye’m! Ey güzel vatan!
Sen hiçbir zaman ihanet etmedin üstünde yaþayanlara,
Su verdin pýnarlarýndan, yaðmurlar yaðdýrdýn,
Güneþ açtýrdýn, baþak verdin doyurmak için,
Yurdundan sürülene yurt oldun, vatan oldun,
Çaresize kol kanat gerdin.
Ey namusum! Bindallý gelinim! Topraðým!
Ekmeðiyle aþýyla karýn doyurduðum,
Ana baba, bacý kardeþ ömür sürdüðüm,
Aç açýk kalsam da topraðýnda huzur bulduðum,
Kýrlarýnda at sürdüðüm, çamurunda yalýn ayak yürüdüðüm,
Avuçlarýma batan dikenine bile kýzamadýðým,
Nazlý ülkem! Öz yurdum!
Haksýzlýklara en gür sesiyle karþý çýkan isyankarým,
Yetime þefkatli bir annenin kucaðýný açan ülkem,
Gözyaþýnda ýslandýðým,
Ýçime damla damla sevgisini akýttýðým sevdalým,
Trakya ovasýnda ayçiçeði gibi sararýp solduðum,
Malazgirt’te düþmana meydan okuduðum, þanlý yurdum!
Erzurum tabyalarýna oyalý gelinlerin,
Civan mertlerin kokusu sinmiþ gazi ülkem!
Giresun kalesinde arkadan vuranlarýn öne eðildiði,
Birer birer periþan edildiði yorgun yurdum.
Sonsuzluktur senin sonun,
Taþ taþ üstünde kalmasa da hiçbir þey,
Son nefesini verse de seni sevenler,
Bil ki; o al bayrak dalgalanacak gökyüzünde, sonsuza dek.
Aya, yýldýzlara selam verecek,
Güneþ sana aðlayacak her vakit.
Gökyüzü kýrmýzýya bürünecek,
Dünya sana hasret kalacak, muhtaç olacak,
Sonsuzluk denizinde ilelebet yüzeceksin Türkiye’m!
Yaþayacak ve var olacaksýn her vakit.
OSMAN ÖZTÜRK. EYLÜL.2010.
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.