ağır ya da ağrılı şiir
Sakýn gelme!
Bulamazsýn…
Baðýný kestim kayýplarýmýn bir bir
Paslý bir makasla
Gördüðün bu cerahat
Kuruyan bu kan
Hasretin deðil
Kaybolmuþluðun eseri
arama yitirdiklerini
boþuna
-Ben vazgeçtim-
..................................
Ve hala pis bir tat varsa aðzýnda
Binlerce kez tükürmene raðmen öfkeni
Býrak olduðu gibi, olduðu yerde
Zaman öldürsün dilinin o iþgüzar gözeneðini
-ömrün yeterse-
-
Ellerim çatlamýþtý, krem sürdüm sabah
Yürek çatlaðýna krem bulunamamýþ daha
Ondan çaba göstermeyiþim ve düzelmemesi
Çok mu üzgünüm?
Sanmýyorum
En son ne zaman pamuk gibiydi kalbim?
En son ne zaman pamuklara sarmýþtým seni?
Bir asýr geçmiþ gibi üstünden
-Bu yaþýma raðmen-
Doðuþtan kör biri ne kadar rahatsýzsa
Aynada aksini görememekten
O kadar iþte rahatsýzlýðým
Zaten sen hiç gözlerim olmadýn ki!
Gözlerin mabedimdir,derdin oysa
Ýnancýný mý kaybettin aþka
Ki bir damla huzur düþmedi yanaðýma
Nicedir
Sahi en son ne zaman dua ettin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.