BİR FASIL İSYAN

Ey diyar! Haykýr artýk! kus varlýðýma kinini!
Haykýr ki herkes duysun efsunundan nefretini!
Ne duruyorsun hadi öldür! topraðýnda dikilen bu etten suretimi..
öldür ki bileyim aþkýn akýbetini..
Bir depreminle sallansýn altýmdaki toprak, kurulduðum mimber..
Yýrtýlsýýn tabanlarýma dokunan kaskatý varlýðýn.
Daðýlsýn helva misali çatlaðýnda, umudumdan kaleler..
Devrilsin üzerime, gökyüzü denen karanlýðýn..

Ey deniz! Diril artýk, doðrul da kalk yerinden!
En kudretli girdaplarýnla çehreme dolan,
Al nefeslerimi, tek tek sök ciðerimden
Yut beni bir balýk misali sende kaybolan..
Öyle bir yok et ki, ne beden ne ruh bulunayým,
Yok et ki en derin kuyularýn olayým..

Ey güneþ! Yaklaþ bana, yaklaþ da sarýlayým
Alev öksür gözlerime, hiddetinle kavur
Kaným piþince damardan azap fýþkýrayým
Çýksýn sýcaðýnla yüreðimden aþk denilen gavur
Kaynadýkça daðýlsýn kemiklice kollarým
Küllenip aðýt olsun isimsiz umutlarým…

Ey Yýldýzlar! Neden? neden beni kandýrdýnýz!
Iþýðýnýza aldanmýþým, her gece görünürken..
Uzaklardan þiir olup aþký anlattýnýz!
Zerk ettiniz yüreðime, gölgenizde yürürken…
Yetmiyor iþte sýðmýyor, gördünüz, kalp denilen kalýba,
Yýkýlýn üzerime gitmeden alýn canýmý, alýn sabaha...



Yanlýzlýk Ýklimi adlý hatýra defteri 22.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: