ne zaman güvensem birisine kanýyor bileklerim ne zaman yaslansam birisine, tam da o yandan vuruluyorum.
geçti bir ömür, öðrenemedin... belki de istemedin kac cephe düþtü, kaç? dert deðil... deðiþemedin.
evrende çýktýðýn þu yalnýz, þu sessiz seyahatte kaç ýþýk yýlý geçti bilmem basarak tek tek o sönmüþ yýldýzlarýn üzerine, kaç ömür lazým? daha kaç? varacaðýn þu meçhul hedefine...
bir motorsiklette, baþýmda kara kaským karalara baðladým... kayýyorum görünemeden kimselere akýyorum görünmeden o serseri, o baþýboþ caddelerin üzerinde...
sen; bakacaksýn! hiç sýkýlmadan... boþlamadan ve dalmadan bakacaksýn.. ve ardýndan sonuna kadar basacaksýn o serseri o vicdansýz caddelerin üzerine! hiç düþünmeden ve hiç güvenemeden inadina inadina! yok baþka çaren...
21.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.