Onun küçük heyecanlarý vardý öðrenmek adýna, Alfabeyi, sayýlarý her þeyi... Oyunlarý vardý çocukluðun verdiði neþe içinde, Önce yýkýp geçtin çocuksu heyecanlarýný, Sonra, Öðrenme isteðini bir sözünle yok ettin. Sözüm herkese deðil, Bu iyi biline! Sevgiden yoksun kalplere, Öðretmenin ne demek olduðunu bilmeyenlere, Hep kendini haklý görüp, Statüsüyle karþýsýndakini ezmeye çalýþanlara! Þimdi, O çocuk büyüdü, Hafýzasýnda hep kötü bir aný kaldý, Ýlk okulundan ilk abc’yi öðretenden. Hediye oldu yaþamý boyunca, Rakamlara düþman, kelimelere dost oldu. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.