Kimse bilmez, Görür fakat anlamaz, Gülen yüzlerin içinde yosun tutmuþ bir dünya olduðunu, Çünkü görüntüsü hep güleçtir, Derdi içinde gizlidir, Kaðýttan, kalemden baþkasýna anlatmaz, Göz yaþlarý süzülür yanaklarýndan içine doðru akar, Ýncitmez kimseyi ama incinir,
Yanýklýk taþýyorum bir kaç gündür, Ýçim eriyor gibi, Kimseyle konuþmak istemiyorum, Ya da bilmiyorum ne yaþamak istediðimi, Ama içimde büyük bir acý var onu biliyorum, Bir mum gibi içten içe,
Güçlü görüntümün ardýnda yýkýk,viraneyim... Belki de taþýmam gerek umutlarýmý baþka kapýlara, Eksik kalýr belki hak edene ama olsun, Belki de kabul eder beni bütün eksikliðimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ışıkveheves Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.