Gel Yeterki gel Yorgun ol boþver Uyursun omzumda Gel Plan olmasýn Sarýlalým gerisi doðaçlama
(¡¡)
Çok susma Dalgýnlaþýrým Artýk yalnýzca sen olursun Yokluðun fazlasýyla varlýðýn olur Ve söyle bana Güneþin uzaklýðý Ýyi gelir mi içimdeki rüzgarlara Ýkimizde biliyoruz Ara ara uðra bana
(¡¡¡)
Huzurlu müziðe eþlik eden tertemiz ses gibisin Güven içinde gözlerimi kapatýp öyle gülümsetiyorsun Bazen de bir þarkýsýn Doyamýyorum dinlemeye ve ezberleyemiyorum Hep çalsýn da bitmesin ister gibi dinliyorum seni
(iv)
Ýçimdekiler susuyor Betimlemeler yok oldu Seni düþündükçe alýyor beni kahrolasý susmalar Ne sevgim dile geliyor Ne toy olan þairliðim Kalemimden çýkmýyor dýþarý duygular Suç senin tabi Neden sen daha çok sevdin Ezildim altýnda da bir þey diyemedim Suç bende tabi Neden korkuyorum ki seni doya doya sevmeye Affet beni n’olur
(v)
Sessizliðin uðultusunda yankýlanacaktýr Yunusun sesi Yunusa sesim Umut özlem sevgi Bir arada kardeþcesine Gülmeler gözyaþlarý birarada Aþkla huzurla
(vi)
Yoksun fazla fazla
Varlýðýn his Düþüncelerini bilmek Varlýðýn bir hayal Yaptýlalrýný kurgulamak Dönüþün nefes Nefes almak
Hiç gelmedin Gitme de
Yunusun sevimlilði gibi sesin Yunusun gücü gibi benimsemen Kimse yiyemez beni, küçük balýðý Yunus varkene
Var ol az az da Yok olma fazla fazla
29-01-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Libra 712 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.